Kunstschilder van het Figuratief Expressionisme, Marion van Nieuwpoort

Haar majestueuze schildertechniek:
kleurrijk schilderijen, krachtig en explosief, vol actie en beweging

Als geen ander verstond Marion van Nieuwpoort de kunst om te genieten van wat iedere dag te bieden had: een lange strandwandeling, bijzondere paddenstoelen in het Haagse Bos, een heerlijk diner in goed gezelschap, een balletvoorstelling, en vele, vele bossen bloemen. Kunst maakt onsterfelijk en in werken zoals de ‘Windwals’, de ‘Passion’ en de ‘Dans van de Adelaar’ heeft Marion een duidelijke boodschap achtergelaten: ‘Geniet van het leven, pluk de dag!’ 

Figuratief expressionisme
De kunstschilder van het figuratief expressionisme Marion van Nieuwpoort werd in 1950 geboren in Den Haag. Op 3 augustus 2008 zette Marion de laatste passen van haar levensdans. Volgens de gerenommeerde galeriehouder Lucas van Hasselt van ‘De Twee Pauwen’, die haar kunst en dat van echtgenoot, de kunstschilder van het Modern Realisme Poen de Wijs jarenlang vertegenwoordigde ‘keek ze dwars door mensen heen. Ze had een scherp observatievermogen. Dat leverde schilderijen op vol leven: dynamisch en theatraal. Van de natuur, de zee, maar vooral van dansers. Niet zittend, maar staand schilderend, creëerde Marion een balans tussen arm- en handbewegingen, spontaan maar beheerst. Fors van gebaar, maar ook vormgevoelig tot in detail.’

Haagse Bezuidenhout
Marion en Poen bewoonden een karakteristiek herenhuis aan de Haagse Adelheidstraat in het Bezuidenhout. Daar, elk in hun eigen atelier, fungeerden zij als elkaars ‘artistieke geweten’. Poen was technisch hoogbegaafd en ging vrij rationeel te werk. Marion schilderde vanuit ‘de onderbuik’. Ze inspireerden elkaar over en weer. 

Felle kleurschakeringen
De vele, vaak felle kleurschakeringen, van ingetogen tot uitbundig hartstochtelijk, vertellen haar schilderijen diep doorleefde verhalen. Tonen onverbloemd haar intense betrokkenheid bij het wonder van het leven. Haar werk straalt kwetsbaarheid uit in robuuste harmonie. Ze schilderde in ‘verstrengelde’ uitersten, lichtvoetig en diep bewogen, teder en dramatisch. 

Dochter van een bioscoopschilder
Marion is de dochter van een bioscoopschilder. Haar vader wilde haar behoeden voor een armoedig bestaan en probeerde te verhinderen dat ze in zijn voetsporen trad. Toch koos Van Nieuwpoort met succes voor een bestaan als kunstschilderes. 

Het kunsttijdschrift Tableau schreef over Marion:
In haar kunst hangt een poëtische sfeer. Uitbundigheid, kwetsbaarheid en sierlijkheid vinden elkaar in kleurrijke impressies van herkenbare taferelen. Marion maakt doelbewust gebruik van pathos. Menselijke relaties en interakties inspireerden haar. Hoe uitbundig de schilderijen ook zijn door de expressieve gebaren, dynamische bewegingen en theatrale houdingen, altijd is er die sluier van lyriek.

Gang van de verf
Kenmerkend voor haar intuïtieve aanpak is hoe ze begon aan een nieuw werkstuk. Ze legde een doek op de tafel  en gooide daar verdunde verf overheen. Ze wachtte af wat er gebeurde… Marion probeert zoveel mogelijk de spontaniteit van de gang van de verf vast te houden. Zij bouwt haar schilderijen op door een laag acrylverf af te werken met pastel of een acryl te combineren met olieverf. Door deze techniek slaagt Marion erin de helderheid van haar kleuren te verhevigen en tegelijk het spontane effect te vergroten. 

Geniaal was ze in het schetsen. De kunstenares die zelf danste, beeldde tal van dansers af. Zoals van het Nederlands en Internationaal Danstheater. Net als Poen heeft zij jarenlang schilderles gegeven. 

Mysterie
Haar werk bevat naast fantasie ook een zekere mysterie. Zo verhullen sommige figuren in haar werk hun ware identiteit achter maskers en schminck en zijn gekleed in carnavaleske kostuums. Haar uitbundige kleuren contrasteren met de serieuze blikken, waarvan de beschouwer, van achter het masker, nog net een glimp opvangt. Op de achtergrond doemen herkenbare sculpturale en architectonische vormen op, die het mysterie van tijd en plaats vergroten. 

Elegance Magazine schreef over haar werken:
In haar schilderijen van grillige kustlijnen toont ze de toeschouwer de eb  waarbij het land bloot komt te liggen tot de vloed het weer overspoelt. De kust van Kijkduin inspireerden Marion tot het maken van een uitgebreide serie schilderijen. In sommige doeken vloeien droom en werkelijkheid in elkaar over. Figuratie en abstractie worden als het ware tegen elkaar uitgespeeld, waardoor er een spanningsveld ontstaat in de opbouw. De abstracte onderlagen zijn opgebouwd met behulp van aquarel (waarbij het water in deze verfsoorten ten volle benut wordt) en acryl. In de bovenlagen worden lijnen en contouren afgewerkt met pastel of olieverf. 

Micaela van Tableau Magazine schreef ook dat Marion op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, door jarenlange oefeningen in figuurtekenen, een gedegen tekentechniek heeft opgebouwd, waarmee zij gemakkelijk en snel, menselijke figuren in allerlei standen schetsten. Na de academie, die zij als een harde en waardevolle leerschool omschreef, heeft zij zich geconcentreerd op het vinden van een persoonlijke schildertechniek die geresulteerd heeft in het hoge technische niveau van haar werk. Waarin zij abstractie tegen figuratie uitspeelde, verfsoorten combineerden en het resultaat zodanig manipuleerde dat ze de beschouwer meesleept in haar boeiende, artistieke wereld.

Fascinatie voor Florence
Marion is gefascineerd door Florence in Italië, door de steegjes en bijvoorbeeld de sprankelende fontein met gebeeldhouwde dolfijnen die zij ontdekte op een achteraf gelegen pleintje. 

Dansopleiding
Door haar dansopleiding weet Marion precies wat er in een uitbundig dansend lijf gebeurt. Zelfs de heftigste kunstuitingen zijn onderworpen aan beheersing. Een danseres lijkt te zweven, te vliegen. Weldra zal ze haar armen naar buiten zwaaien, ze zal de draperie laten zweven om haar bewegende lichaam en gevleugelde hoofd. De feestelijkheid en de bevlogenheid gaan hand in hand. Toeschouwers volgen haar dansbewegingen...

Ballet
De dansers uit haar balletserie bewegen vol overgave en expressiviteit, maar lijken in een trance, onbewust van toeschouwers en publiek. Hun wonderlijke verwevenheid met het décor maakt hen echter ongrijpbaar en de locatie raadselachtig.

Vrouwen in de storm
Opvallend is ook haar serie schilderijen van vrouwen, gevangen in een storm. Marions schildertechniek verhoogt daardoor juist die mysterieuze sfeer… Je blijft kijken! Zee en windfiguren doen je verlangen naar het strand.

Kind van de zee
Al vanaf haar jeugd was Marion vaak aan de vloedlijn te vinden. Niet voor niets noemden men haar ‘een kind van de zee.’ De stemmingswisselingen van de zee, de ene keer veroorzaakt door stapelwolken, de andere keer door mistsluiers waar de zon als een rode granaatappel doorheen schijnt. De zee in combinatie met de duinen vormden gedurende haar leven altijd een belangrijke inspiratiebron.

Monumentaal ondanks heftige beweeglijkheid
Marions expressiviteit komt indrukwekkender dan ooit naar voren in de serie doeken waarop zij gepassioneerd verslag doet van het dierenleven op de Afrikaanse Savanne, waar ze zelf met haar man Poen de Wijs dikwijls heen reisde. De aanstormende buffel, een voortdenderende kudde Gnoes, de agerende olifant, maar ook de vredige slaap van volgevreten leeuwen… Of de zorgzame olifantenmoeder met haar jong en de sierlijke gehoornde antilope. Marions schilderijen zijn spontaan van opzet en toch gelaagd doorgewerkt. Vrolijk en optimistisch van visie, maar alles behalve oppervlakkig. Monumentaal ondanks de heftige beweeglijkheid.

Helder stralende ster
Marion blijft ook na haar overlijden in 2008 een helder stralende ster aan het firmament van de hedendaagse kunst. Ze liet een  oeuvre van bijna 500 werkstukken na in verschillende schilder- en tekenstijlen. Ook vervaardigde zij een serie imposante litho’s. Zeker niet onvermeld mogen de schilderijen blijven die zij samen met haar echtgenoot Poen de Wijs maakte. Twee kunststijlen op één canvas! Over bijzonder gesproken…

2024 Alle rechten Vijlbrief Collectie