De grote schilder thema's van Poen de Wijs (1)

Het werk van Poen de Wijs heeft zich ontwikkeld van Abstract naar Realistisch en zijn eerste Realistische aquarellen dateren van 1977. Sindsdien heeft hij een omvangrijk oeuvre opgebouwd van zo’n 800 werken, aanvankelijk in aquarel, daarna in olie- en vanaf 1999 in acrylverf. Tevens heeft hij een groot aantal oplagen in steendruk (lithografie) gemaakt. 

Op slag bekend
Met zijn eerste Realistische aquarellen werd Poen de Wijs op slag bekend in Nederland, niet in het minst doordat deze voor platenhoezen van de groep FLAIRCK werden gebruikt. En met zijn succesvolle tentoonstellingen bij Galerie ‘Steltman’ in Amsterdam (van 1979 tot 1989) vestigde hij definitief zijn naam als kunstschilder.

Zomaar wat meningen
In een periode waarin het abstracte, experimentele schilderen op een hoogtepunt was, bleken de reacties op zijn werk uiteenlopend. Er waren toen niet veel galeries die Realistisch werk toonden en voor- en tegenstanders schreven zeer verschillend:

(Frans Duister in het Parool – 1979):“Hij heeft vrij snel van zich doen spreken. Omdat hij opvalt door zijn technische bekwaamheid en door wat hij ermee beoogt.” (Cees Straus in het Haarlems Dagblad – 1979 : “Vaak situeert Poen de Wijs zijn vrouwen in een droomachtige sfeer, zodat ze net even naast de realiteit staan. Alleen door het exact detaillerende fotorealisme te gebruiken, is toch nog een spoortje aardse gebondenheid aanwezig”. (Ferd op de Coul in Brabants Dagblad - 1980) : “Want Poen de Wijs is een groot talent, een perfectionist. Dat geeft zijn verfijnde, bijna geparfumeerde erotiek iets decadents. Wie zo prachtig kan tekenen en schilderen is een begenadigd man.” (Paul Kokke in het  Brabants dagblad – 1983): “Hij is een bijna griezelig perfectionist. Zijn thema, vrouwelijk naakt, is soms te modieus uitgewerkt. Af en toe balanceert Poen de Wijs op de rand van kunst en illustratie” ( Menno Schenke in het Algemeen Dagblad – (Roos van Put in de Haagse Courant – 1998) : “De techniek overheerst”. (Ed Dekker in Atelier – 2001):  “Fabelachtig realisme.” (Gerard kerkvliet in “Poen de Wijs”, 1998, uitgave De Twee Pauwen) :“Steevast buigen bezoekers van zijn tentoonstellingen zich dichter naar zijn werk om hun verstand te laten bevestigen wat hun ogen nog niet helemaal kunnen geloven: het is echt geschilderd.” (Idem):  “Bij hem is het spel met lagen zelfs een dubbele gelaagdheid, omdat zowel in de techniek als in het beeld sprake is van meerdere niveaus”.

Andere galeries
Vanaf 1990 werden zijn tentoonstellingen georganiseerd door Galerie ‘De Twee Pauwen’ in Den Haag en Galerie ‘Bonnard’ in Nuenen. Internationaal werd veel ondernomen met tentoonstellingen, presentaties en beurzen, onder andere in Indonesië, Duitsland (Frankfurt), Zwitserland (Interlaken, Bazel), Kenia (Nairobi), USA (Chicago, New York), Duitsland (Jade), Oostenrijk (Insbruck), Spanje (Madrid ). 

Poen de Wijs en zijn grote thema’s
Vanaf 1990 heeft Poen de Wijs steeds vaker thematisch gewerkt. Zijn eerste grote thema, “De Drie Gratiën” werd als een ode aan de klassieke kunstschilders en als zijn meesterproef gekenschetst (Micaela van Rijkevorsel in Tableau 1991). Zijn liefde voor klassieke muziek werd tot uitdrukking gebracht in het thema “Alma Musica (1993). In “A Kenyan Holliday” (1995) en “de kleren van de Geisha” (2000) werd zijn liefde voor reizen en voor andere culturen verwerkt. Veel indruk heeft hij gemaakt met zijn tentoonstelling “Prima Vista, Mini & Maxi in portret” (2002). “In 25 schilderijen van dit illustere muzikale clownsduo richtte hij zich op de personen áchter de clowns, met hun karakters en emoties, hun gevoel voor humor en poëzie “(Piet Bogaards). Een van die doeken is opgenomen in de portretten collectie van de Koninklijke Schouwburg in Den Haag. In “Tijd en ruimte” (2005) werd voor het eerst werk geschilderd op Egyptisch papyrus tentoongesteld en kwam zijn beschouwelijke karakter overtuigend naar voren. (Piet Bogaards – 2005) – “Poen de Wijs doet een fascinerend beeldrelaas van de menselijke zoektocht naar de tijd”. 

Poen de Wijs in kranten en magazines
Talrijke beschouwingen over zijn werk werden in de loop der jaren in kunstbladen, tijdschriften en kranten gepubliceerd. Waaronder: (Leo Duppen in Kunstbeeld – 1984): “Wanneer men zijn werk eenvoudig afdoet als ‘mooie plaatjes’ dan overziet men toch te gemakkelijk het onderzoek dat aan zijn beeldtaal ten grondslag ligt; het streven naar een synthese tussen de verschillende disciplines die door de eeuwen heen in de beeldende kunst ontwikkeld zijn.” (Micaela van Rijckevorsel in Tableau 1991): “Poen de Wijs is er in geslaagd om een moderne visie te geven op een verlangen dat schoonheid als een veelomvattend begrip in vervulling kan gaan.“ (Ed Dekker in Atelier – 2001):  “ De stijl van Poen de Wijs kenmerkt zich door een ongelooflijke helderheid. De helderheid ontstaat niet alleen door zijn perfecte techniek, zijn eigen handschrift, maar ook door wat hem boeit. Hij koestert een grote liefde voor de natuur en de cultuur. De kunstenaar streeft ernaar cultuur en natuur in harmonie te brengen.”

Toonaangevende Realist
Vanaf eind jaren ’70 van de vorige eeuw was de belangstelling voor het Realisme sterk toegenomen. Poen de wijs behoort inmiddels tot de toonaangevende Realisten van de 20ste eeuw in Nederland. 

(Maarten Brakema in de Haagse Courant - 2005) – citeert Poen de Wijs: “Ik noem mezelf geen kunstenaar, maar kunstschilder en heb geen andere pretenties dan goed werk te maken. Ik hoef niet rijk of beroemd te worden: allemaal lucht. Ik wil alleen iets moois maken én nalaten.”

2023 Alle rechten Vijlbrief Collectie